Kain kaj Abel - SANDOR SZATHMARI / Hungara Esperanto-Asocio, 1977 / Paperback

ISBN-10: 9635710062

Printed in Hungary

Pages 288 

Kain kaj Abel (1977); Káin és Ábel

SANDOR SZATHMARI (1897-1974) estas unu el la plej eminentaj kreantoj de la esperanta jiroze: Vojago al Kazotiniu (1958) kaj Masinmondo (1964) konsiderataj klasikajoj. Tia di volumo enharias člujo signifajn novelojn de la autoro, kiuj gis nan ve presiis libruforme.  

Sándor SZATHMÁRI [Ŝa’ndor Satma’ri] (naskiĝis la 19-an de junio 1897 en Gyula, mortis la 16-an de julio 1974 en Budapeŝto) estis verkisto, maŝininĝeniero, esperantisto, unu el la plej grandaj figuroj sur la beletra kampo de la Internacia Lingvo.

Rimarko: revuo Esperanto 11/1974 (827) asertas, ke li forpasis la 27-an de septembro 1974. 

Verko en Esperanto:

La internacia Movado familiariĝis kun lia nomo nur en 1958, post la apero de lia romano Vojaĝo al Kazohinio. Tamen, laŭ lia propra aserto, lia unua artikolo en Esperanto aperis en 1934, en Sennaciulo. Inter la jaroj 1937 kaj 1942, Szathmari estis afergvida prezidanto de Hungara Esperanto-Societo. Krom la romano Vojaĝo al Kazohinio, kiu estis originale verkita en 1935 kaj antaŭ la apero de sia Esperanta originalo, kiu trifoje traduke eldoniĝis en la hungara, libroforme de Szathmári aperis ankaŭ la novelaro Maŝinmondo (J. Régulo, 1964), Tréfán kívül, hungarlingva traduko de Kredu min, sinjorino! de Cezaro Rossetti (1957) kaj la Esperanta traduko de la hungara infanlibro Ĉu ankaŭ vi scias?. Szathmári estas reprezentita en la antologia novelaro 33 Rakontoj (J. Régulo, 1964) per unu novelo.

Pliaj noveloj de Szathmári aperis en Norda Prismo, La Nica literatura Revuo, Belarto, Monda Kulturo kaj Hungara Vivo. Per artikoloj pri movadaj kaj beletraj temoj li kontribuis i.a. al Sennacieca Revuo, La Praktiko, Sennaciulo, Hungara Vivo, kaj Monda Kulturo. Szathmari ne verkis abunde, sed li, malgraŭ siaj stilaj mankoj (kiujn pluraj elstarigas), sukcesis trudiĝi kiel unu el la plej seriozaj kontribuintoj al la Esperanta prozo, eble la sola proza verkisto en la Internacia Lingvo kun krea formato atentinda ankaŭ ekster la Movado. Traktantaj regule iun imagitan, ne plu tiel foran, estontecon de la homaro, la verkoj de Szathmári satire vipas la homan socion, farante tion sen ideologiaj rezervoj kaj sen ajnaj percepteblaj tempaj aŭ lokaj precizigoj.